درمان پارکینسون هنوز به طور قطع پیدا نشده است؛ اما داروهای زیادی وجود دارند که برای کنترل این بیماری مغز و اعصاب مفید هستند. در این زمینه می‌توان از لودوپا، آمانتادین، بی‌پریدن و سلژلین استفاده کرد.

بیماری پارکینسون شکلی از پارکینسونیسم است. پارکینسونیسم اصطلاح کلی‌تری است که برای اشاره به مجموعه‌ای از علائم استفاده می‌شود که معمولا با بیماری پارکینسون مرتبط هستند؛ ولی گاهی اوقات حاصل دیگر عوامل هستند.

از همه بیماران مبتلا به پارکینسون این سوال پرسیده می شود که چه چیزی شما را بیشتر آزار می‌دهد ؟

  این گروه های غذایی ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش داده یا روند پیشرفت آن را تسریع کنند.

تعدادی از داروهای مختلف را می توان برای درمان پارکینسون استفاده کرد.

باقلا: این لوبیا سبز آهکی حاوی لوودوپا است، همان ماده ای که علائم بیماری پارکینسون در زنان در برخی از داروهای پارکینسون استفاده می شود.

۳. کُندشدن حرکات: کارهایی نظیر راه‌رفتن و بلندشدن از رختخواب و حتی صحبت‌کردن دشوارتر و کندتر می‌شوند. پزشکان این وضعیت را برادیکینزیا می‌نامند.

فواید داشتن رژیم غذایی مناسب را می توان به شرح زیر نوشت :

بر اساس تحقیقاتی که انجام شده است، رژیم‌های غذایی که دارای آنتی اکسیدان هستند می‌توانند در مغز برای جلوگیری از پیشرفت بیماری پارکینسون مفید باشد.

با این حال، علائم متفاوت است و ممکن است با پیشرفت بیماری بدتر شود.

داروی آنتی اکسیدان جزو داروهایی هستند که برای درمان پارکینسون بسیار مفیدند. با استفاده از این داروها می‌توان میزان دوپامین را به تعادل رساند. داروهای اصلی در این زمینه آنتی کولینرژیکو و دوپامینرژیک هستند.

هر سال ، محققان علت پارکینسون را بررسی می کنند و اینکه برای جلوگیری از آن چه می توان کرد.

بسیاری از مردم در این مرحله از پارکینسون نمی توانند به تنهایی زندگی کنند زیرا زمان حرکت و زمان واکنش کاهش می یابد.

 در پارکینسون ، سلولهای ماده سیاه به تدریج می میرند.  هنگامی که این اتفاق می افتد ، سطح دوپامین کاهش می یابد.